Historia Szkoły

 

Na podstawie książki Wojciech Zenderowski, Osobowości Barczewa. Tadeusz Rynkiewicz. Barczewo 2009r

​

Nauczanie w dawnym Barczewie ma swoją długą historię. My rozpoczniemy ją od 1912 roku, kiedy mieszkańcy Wartemborka uzyskali zezwolenie na zorganizowanie prywatnej szkoły, która w 1914 roku uzyskała status miejski. Dopiero na przełomie lat 1922/1923 przy Bahnhofstrasse – dzisiejszej ulicy Wojska Polskiego, podjęto decyzję o budowie dwóch budynków szkolnych. Budowa przebiegała w imponującym tempie. Już w roku 1924 odbyły się pierwsze zajęcia w nowo otwartym budynku. Wkrótce zakończono budowę drugiego budynku szkolnego i małej willi, w której zamieszkał rektor szkolny. Do 1945 roku była to szkoła niemiecka. W większym budynkumieściła się szkoła powszechna, w mniejszym do roku 1936 gimnazjum humanistyczne, a od 1936 do 1945 roku szkoła średnia. Ostatnim rektorem szkolnym był Carl Hensel. Pomiędzy dwoma budynkami w tym samym czasie zbudowano Halę Miejską, którą wiosną roku 1945 spalili radzieccy żołnierze. Oprócz szkoły podstawowej i średniej istniała szkoła zawodowa. Po roku 1934 odbywały się w niej zajęcia w 11 kierunkach. Nauka trwała do 19 stycznia 1945 roku….Nowy rok szkolny 1945/1946 w Publicznej Szkole Podstawowej w Barczewie rozpoczął się 4 września 1945 roku. W siedmiu klasach naukę rozpoczęło 220 dzieci, w tym 160 pochodzenia miejscowego. Krótko potem było już 250. Utworzono siedem klas, w których nauczało pięciu nauczycieli. Obok Antoniego Ratajskiego – pierwszego kierownika szkoły, od 23 czerwca pierwszymi nauczycielami, którzy przybyli do pracy byli: Marta Indrunas - Naruszewicz – pionierka i organizatorka barczewskiej szkoły, Edward Kaznocha i Maria (Marta) Małecka. Od 17 lipca przybył Józef Woźniak.